Απεικονιστικές μέθοδοι στην πνευμονολογία

O Ρέντγκεν, που τιμήθηκε με Νόμπελ το 1905 για την ανακάλυψή των ακτίνων X (1895), δεν νομίζω ότι μπορούσε να φανταστεί το μέγεθος και την αξία της ανακάλυψής του. Η ακτινογραφία θώρακα και γενικά οι ακτίνες Χ άλλαξαν εντελώς την ιατρική επιστήμη. Μετέφεραν τον ιατρικό κόσμο, από τα υπόγεια των νεκροτομείων και τις νεκροτομές, σε γραφεία, σε σαλόνια, σε αμφιθέατρα για συζητήσεις, μπροστά σε διαφανοσκόπια, για τη διάγνωση κάθε παθολογικής κατάστασης.

Η ακτινογραφία θώρακα για τον Πνευμονολόγο, αποτελεί το κλειδί για να «μπαίνει» στον θώρακα. Η κλινική εξέταση πρέπει να προηγείται και ουσιαστικά μ’ αυτή «να χτυπάει την πόρτα του θώρακα», με τους επιμέρους χειρισμούς της, δηλ. την επίκρουση, την ακρόαση, την ψηλάφηση κλπ. και στη συνέχεια, αφού γίνουν διάφορες συνδυαστικές σκέψεις της κλινικής διαγνωστικής και της διαφοροδιάγνωσης, ανοίγεται η «πόρτα του θώρακα», με το κλειδί που είναι η ακτινογραφία του θώρακα. Έτσι φθάνουμε πολύ πιο εύκολα στη διάγνωση της πάθησης που ψάχνουμε.

Η γνώση για την ανάγνωση της ακτινογραφίας θώρακα είναι πολύ σημαντική ιατρική διαδικασία και θέλει πολύ διάβασμα, χρόνο και πείρα για να φθάσει κανείς με απλά βήματα να προσεγγίζει τη διάγνωση. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η συνεκτίμηση της κλινικής εικόνας και της κλινικής εξέτασης για να βάλουμε μία διάγνωση και να αρχίσουμε θεραπεία. Με αυτές τις συνδυαστικές σκέψεις ίσως δεν είναι πάντοτε απαραίτητο να έχουμε ιστολογική εξέταση ή τον μικροβιακό παράγοντα για να ξεκινήσουμε τη θεραπεία.

Η ακτινογραφία θώρακα είναι η πιο συχνά πραγματοποιούμενη απεικονιστική εξέταση και διενεργείται στην πλειονότητα των ασθενών που προσέρχονται στα Νοσοκομεία, ανεξάρτητα από την αιτία προσέλευσης. Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι αυτή δεν είναι πλέον χρήσιμη, αλλά αυτή η άποψη, κατά τη γνώμη μου, είναι λάθος για τα ελληνικά δεδομένα και θα πρέπει να συνεχισθεί να πραγματοποιείται η ακτινογραφία του θώρακα, μια και ο «αναρχοαυτόνομος» Έλληνας καπνιστής είναι εντελώς απροστάτευτος. Υπάρχει ακόμη και η άποψη ότι η χρήση της ακτινογραφίας θώρακα, στα πλαίσια προσυμπτωματικού ελέγχου για καρκίνο του πνεύμονα, μπορεί να συμβάλει στην πρώιμη διάγνωση και έτσι στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή του.

Η ακτινογραφία του θώρακα αποτελεί αδιάψευστο ντοκουμέντο για κάθε άτομο που επισκέπτεται νοσηλευτικό ίδρυμα, αλλά όμως θα πρέπει να παραδίδεται στον ασθενή, στα χέρια του, για να μπορεί να τη χρησιμοποιήσει όπου και όποτε χρειάζεται και όχι να «πετιέται» στα σκουπίδια των νοσοκομείων.

Βέβαια, πολύ συχνά χρειάζεται κανείς συμπληρωματικά και τις πλέον σύγχρονες μεθόδους απεικόνισης για την τελική διάγνωση, όπως είναι η αξονική ή η μαγνητική τομογραφία, τα σπινθηρογραφήματα, η αγγειογραφίες κ.ά. Η βάση όμως για το ξεκίνημα επίλυσης κάθε διαγνωστικού προβλήματος των πνευμόνων και του θώρακα πρέπει να είναι η ακτινογραφία του θώρακα.